سلام به همه دوستان بازی خورعزیز.بیش پنج سال از ساخت این وب میگذرد و ما هم اکنون تصمیم گرفتیم کاری اساسی کنیم.شما از این پس میتوانید با دادن پیام به ایمیل www.bigbywolf007@yahoo.com هربازی که خواستید  مطرح کنین و ما در اولین فرصت با حجم بسیار کم و صدردصد تست شده  آن را در خدمت شما عزیزان قرار میدهیم.همچنین بخش جدید پکیج بازی ها با حجم بسیار کم از این پس در خدمت شما عزیزان قرار خواهد گرفت.موفق باشین gameboy

ماجرای پسر و پدرخوانده… درایوکلاب و گرن توریزمو

Evolution Studios را اکثر کسانی که هفت سال پیش پس از لانچ PS3 عنوان Motorstorm را تجربه کردند می‌شناسند؛ یک ریسینگ معمولی اما با برخی نوآوری جذاب با توجه به تکنولوژی در دسترس آن زمان.عنوان جدید این استودیوی همزمان با شبیه‌ساز رانندگی نسل حاضر سونی یعنی Gran Turismo 6 معرفی شد که البته یک ریسینگ نسل بعدی و در انحصار PS4 است؛ DriveClub.هر چند که مقایسه‌ی شبیه‌ساز خوش دست Polyphony با DriveClub یک جوک تاریخی است اما مفتخرم عرض کنم که DC با توجه به نمایش‌های زیبایی که در E3 و GC2013 داشت یکی از وارثان این فرنچایز بزرگ در آینده‌ی نه چندان دور خواهد بود.

سری بازی Silent Hill راهش را در سال ۱۹۹۹ بر روی کنسول PlayStation آغاز کرد. در عصری که خیلی ها آن را عصر طلایی بازی های ترسِ بقا می نامند، سری سایلنت هیل توانست دوام بیاورد و ماندگار شود. دریایی از بازی های ترسِ بقا وجود داشت که همین مورد ماندگار شدن بازی ها را دشوار می کرد، اما سایلنت هیل قضیه منحصر به فرد و اتمسفر حقیقتا ترسناکی داشت. شما دائم در حالتی از پارانویا قرار داشتید، که تنها چیزی که می دانستید این بود اگر دشمن به شما نزدیگ شود، رادیویی که به همراه خود دارید از خود صدا تولید می کند و آن صدا مربوط به دشمنان بود. این حالت ترس قابل لمسی را خلق می کرد که در نوع خود بی نظیر بود و در دیگر بازی ها دیده نشده بود.

با گذشت ۱۵ سال سری سایلنت هیل به نهمین نسخه سری خود رسید، ۲ نسخه فیلم از آن ساخته شد، و یک HD کالکشن را به خود دید. این در حالی است که عده ای احساس می کنند که این سری با نسخه سوم به اوج خود رسید از طرفی عده ای دیگر معتقدند که باید ساخت آن از همان نسخه اول به بعد متوقف می شد. اما اکثریت بر این باورند که سایلنت هیل نباید به دست شرکت های غزبی می افتاد و در واقع با این اتفاق ما شاهد رکود و افول این سری بودیم، اما تنها کلمه ای که این روز ها اطراف این سری بازی میچرخد چیست ؟ ریبوت.

و این جایی است که تصویر خالق سری بازی محبوب و معروف Metal Gear آقای Hideo Kojima به ذهن ما می آید. شایعات زیادی در مورد آینده سری سایلنت هیل وجود داشته، اما هیجان انگیز ترین آنها در مورد ریبوت این سری توسط پدر متال گیر است. ماهیت عجیب و منحصر به فرد سایلنت هیل متناسب با سبک کوجیما است. او در طی مصاحبه ای رسما اعلام کرد که بسیار به این کار علاقه دارد و در آینده این کار را انجام خواهد داد. گرچه ممکن است این اتفاق به این زودی ها نیفتد ولی تصور اینکه کوجیما یک سایلنت هیل را کارگردانی و ایده های خود را در آن به نمایش بگذارد بسیار هیجان انگیز است.

و اینجا چند دلیل برای شما خواهم آورد که نشان می دهد ساخت یک سایلنت هیل توسط کوجیما فوق العاده خواهد شد و این سری می تواند به روز های اوج خود بازگردد.

۱- کوجیما می داند چگونه شما را بترساند:

سری بازی بدنام همیشه بر خرابکاری در یک شهر کاملا جهان آزاد با قدرت های “باحال” تمرکز کرده است.فرزند دوم نیز از این قاعده مستثنی نیست با این حال “Suker Punch” درباره ی این که چه قدرت های فوق العاده ای در بازی وجود خوهد داشت زیاد سخن نمی گوید.خوشبختانه تحلیل گر عکس بازی های گیم اینفورمر اینجاست تا ما را از برخی قدرت ها که مطمئنا در فرزند دوم وجود خواهند داشت مطلع کند.

من شاید قادر نباشم که با یک کامیون پرس سینه بزنم یا تیر های نورانی از دست خود پرتاب کنم اما من قدرتی به نام “استدلال قیاسی” دارم.من از این توانایی فوق العاده برای بدست آوردن اطلاعات بسیار گران بها از هزاران بازی در گذشته استفاده کرده ام،به کمک کوچکترین راهنما ها.من بازی مثل “پوکمون”یا افرادی مانند دشمن های بایوشاک بی کران یا “احساس مدرن شخصیت های سری شیطان هم می گرید” را تحلیل کرده ام.من هم چنین از قدرت فرا بشری خود برای بدست آوردن اطلاعاتی از “کریتوس”،شناسایی پتانسیل بالای کمپین تک نفره برای شخصیت “Luigi” ازخانواده ی ماریو و هم چنین سرآوردن از اینکه در “Tokyo Jungle” چه اتفاقاتی در حال افتادن است استفاده کرده ام.(چقدر تعریف!)

حال من می خواهم با قدرت فوق العاده ی خود بر روی قدرت های دلسین تمرکز کنم.به راستی شخصیت خوب بدنام دوم چه قدرت هایی را داراست؟ما نگاهی می اندازیم.

چون به سخن نوبت عیسی رسید
عیب رها کرد و به معنی رسید
عیب کسان را منگر و احسان خویش
دیده فرو بر به گریبان خویش . . .
کریسمس ۲۰۱۴ مبارک
.
.
.
Forget the pains, sorrows & sadness behind
Let us welcome this New year with big smile
Wish You Happy New Year 2014

در سال 2009 بود که استودیویی انگلیسی دست به ساخت یکی از بزرگ‌ترین اقتباس‌های کمیک‌های بتمن در قالب یک بازی‌ رایانه‌ای زد. و با این کارش همه را شگفت‌زده کرد. شگفت‌زده نه به خاطر  اینکه آن بازی که “بتمن‌:  تیمارستان آرکام” نام داشت, بازی خیلی خوبی بود. بلکه به این دلیل که استودیوی سازنده‌اش قبل از آن تنها یک بازی اکشن اول شخص به نام Urban Chaos در کارنامه داشت. همین موضوع سبب شد تا به سرعت نام “راک‌استدی” (RockSteady) به عنوان خالق این عنوان بر سر زبان‌ها بیافتد. و همه از استعداد و توانایی آنها بگویند.

دموکراسی در نود دقیقه

فوتبال ژاپنی بار دیگر پا به میدان گذاشت

PES نامی‌ست که هر گیمر آماتور و هاردکوری نام آن را شنیده است.از سال‌های نه چندان دور شاهد رقابت پرو با رقیب دیرینه‌اش یعنی فیفا بوده‌ایم و به قول خود الکترونیک آرتزی‌ها فیفا برای زمین زدن پرو ساخته شده! پرو نه تنها نامی‌است که همه آن را شنیده اند بلکه تا به حال رکورد‌های فروش را چندین بار جا به جا کرده و در جدول فروش شرقی‌ها همیشه بین رتبه‌ی پنج و شش جا به جا می‌شوند.هر چند که در نظر غربی‌ها این بازی یک جوک بزرگ در ژانر اسپورت است ولی قابل توجه است که PES 2006 به عنوان بهترین بازی ورزشی انتخاب شد و هم‌چنین تا کنون نامش در بین پرفروش ترین بازی های پلی‌استیشن 2 دیده می‌شود.شماره‌‌ی قبلی بازی هم به عنوان تمام کننده‌ فرمالیته‌ی کار پلی‌استیشن 2 عرضه شد که آن را به یک بازی کاملا متفاوت تبدیل می‌کرد.شش سال از انتشار افسانه‌ی سری گذشته است و تا کنون هواداران سری نه تنها هیچ پرو خوبی بازی نکرده اند بلکه برای شماره‌ی جدیدش انتظار هم نمی‌کشیدند.در سال‌های اخیر هر وقت وارد کلوپی می‌شدم و به دوستان پیشنهاد پرو بازی کردن می‌دادم در جواب یا لقب “آماتور” می‌گرفتم یا نیش‌خندی بر لبان غربی دوستان نقش می‌بست ولی هنوز هم به کونامی اعتقاد داشتیم… یک هوادار PES یا نباید از محبوبش دفاع می‌کرد و یا به اصطلاح “خفه خون” می‌گرفت و بازی اش را ادامه می‌داد.

نمی‌دانم واقعا چطور یک بازی غربی توانست در عرض چند سال متوالی کونامی به خواب رفته را به اصطلاح ناک آوت کند ولی هر چه که بود EA Sports آپرکاتی به کونامی زد که هنوز هم اثراتش را در بازی‌هایش می‌بینیم.جذب بازی‌کن های فوتبال دوستی که اسم “گیمر” بر روی خود می‌نهادند خیانتی بود در حق کسانی که پرو را می‌پرستیدند.یک سالی می‌شود که انتظار فوتبالی را می‌کشم که در آستانه‌ی نسل هشتم بتواند “واقعا” حس همان Winning Eleven را القا کند ولی آیا واقعا پرویی که ما 13 سال با آن خاطره‌ها داریم را می‌توان با موتورپایه‌ی استودیوی فاکس کوجیما بازی کرد؟ پرو و فاکس انجین؟! در طی این 13 سال خاطرات زیادی با پرو دارم و مطمئنا در آینده هم با شماره‌های بعدی خواهم داشت ولی پرو 14 تیر آخر اسلحه‌ی کونامی در این نسل است.یا با قدرت به میدان می‌آیید یا دیگر اسمی از پرو نمی‌بینیم.حقیقت همواره تلخ است…

یک قانون نانوشته در صنعت بازی‌های رایانه‌ای وجود دارد که می‌گوید: عناوینی که مهر راک‌استار گیمز بر روی آنها خورده باشند, هیچگاه بد نمی‌شوند. آنها یا همانند “مکس‌پین 3″ عالی هستند یا همچون “سرخپوست مرده: رستگاری” در صف شاهکاران قرار می‌گیرد. این قانون نانوشته در مورد جدیدترین ساخته‌ی راک‌استار یعنی جی‌تی‌ای 5 صدق نمی‌کند. چرا؟ زیرا این بازی یک شاخه‌ی دیگر به ساخته‌های این استودیو افزوده است و آن فراشاهکار است.

شینجی میکامی بعد از اتمام پروژه تفننی خود یعنی بازی اکشن «Vanquish» در سال 2009، با بازی جدید خود The Evil Within به ژانر خود یعنی “ترس و بقا” بازگشته است. گرافیک آخر نسلی، فضا های روانی و بیمارستانی، دشمنان اره به دست آن را مستقیما به قالب رزیدنت اویل شبیه کرده است. ما چیز هایی شبیه به بازگشت این موارد در بازی را از میکامی پرسیدیم.